Met het bakkie op pad. Geheel tegen onze verwachting in vertrekken we in de regen. Het regent zelfs zo hard dat we na het boodschappen doen naar de auto moeten waden. Gelukkig is de temperatuur aangenaam dus is het niet zo erg. Wel maken we ons wat zorgen over mogelijke lekkage van het bakkie, want tja kleren, bedden en chutes nat is geen leuk vooruitzicht. We rijden meteen naar Porterville en kamperen bij ‘Waterval’, ‘s morgens drijven we bijna de tent uit, want het heeft nog een tijdje doorgeregend, maar daarna is het toch droog en zelfs wat fris. En we zitten inderdaad met uitzicht op de waterval, daar moeten we dus ook even gaan kijken.
Maar eerst naar boven, naar de vliegstek. Er staat warempel al een delta startklaar. Erik bouwt snel de Funfex op om er achteraan te starten en dat lukt. Lekker termieken boven het enorme dal van Porterville en landen vlakbij de camping.
Het is elke dag vliegweer. Het is een west-start, maar men start er al vroeg en in de middag wordt het steeds cross. Bij de ‘flyers lodge’ is goeie info te krijgen over het weer en trouwens ook goeie koffie, we gaan er dus elke ochtend even langs. Als de voorspellingen wat minder zijn besluiten we de hike naar de waterval te doen. Het is een prachtig pad, maar wel erg stijl. Monica haakt af en Erik kijkt nog wel even, maar alleen is ook maar alleen.
De reizigerskriebels komen weer op en we besluiten dat het tijd wordt om onbekende paden te gaan zoeken. Het wordt steeds warmer of eigenlijk heter. Op advies van een andere camper rijden we naar de kust, waar we in een vakantiedorp terecht komen, niet echt ons ding dus snel op pad naar het noorden. Wederom wind en regen. We dachten dat Afrika in de zomer droog was.
we de geleende auto mee het land uit kunnen nemen. Dat blijkt geen probleem te zijn, maar wel hoe komen we aan geld? De ATM’s zijn stuk of accepteren onze kaarten niet. We rijden naar een camping en leggen het probleem uit. Wat blijkt, de zuidafrikaanse rand doet het hier ook en er zijn ook automaten waar we wel kunnen pinnen.
Ondertussen wordt het nog steeds heter. De wind koelt niet meer af, maar droogt het zweet. Op de camping in Zuid Namibie bij de oranjerivier begint bijna elke zomerdag om 2 uur tot 7 uur de wind te blazen, voor de kenners van wind inderdaad net zo hard als bij jullie. Gelukkig hebben we een redelijk windvrij plekje voor de tent kunnen vinden,
We doen hier een wasje en een dagje relaxen, vogeltjes kijken, blog maken en zo. Daarna gaan we naar het noorden, Windhoek en Walvisbaai bekijken. En ontdekken of we hier de sfeer inderdaad relaxter vinden dan in Zuid-Afrika.
