Opeens kwamen de reiskriebels weer opzetten, krabben hielp niet meer, er moest wat gebeuren. Tim probeerde ons nog af te leiden met een bezoekje aan het terras, geweldig terrasje aan een stroompje met Kwak op de tap. Het werkte bijna. In elk geval waren we na terugkomst niet meer in staat tot het afbreken van de tent. Tijdens het eten begon het te onweren en te hozen, dat duurde tot de volgende ochtend. En de tent zeiknat inpakken vonden we wat overdreven dus bleven we nog een nachtje.
Gezellig samen koken. En ja vlees bak je met een steekvlam ….. . Tim en Mirjam bedankt!
Maar toen waren we scherp. ’s Morgens meteen begonnen met het inpakken en opruimen. Uiteraard ook nog even de nodige mails en weersvoorspellingen bekijken tussendoor (want je weet maar nooit of je ergens netwerk vind). De nieuwe tent moest natuurlijk wel goed ingepakt en na 3 weken liggen je spullen overal. Gevolg, om 3 uur ’s middags waren we klaar. Eerst maar eens Tim en Mirjam bedankt voor alle goede zorgen, we zijn daar toch wel erg verwend! Guusje een extra knuffel gegeven en Siepel niet te vergeten.
Het plan: Eerst terug naar Mont Poupet, dan naar Sapenay en daarna richting Aspres. Oftewel allemaal vliegstekken dus. Want het werd nu toch wel hoogste tijd dat we eens gaan vliegen. Helaas is de weersverwachting niet zo goed, maar alles is een gok en tenslotte zijn we nu reizigers.
Aangekomen in Salines –les-Bains is het weer lekker zonnig en dat na toch wel een regenachtige rit. Op de camping gekookt en nog eens door het dorpje gewandeld. Het blijft fantastisch. Oude pandjes en gezellige hoekjes deels half ingestort maar soms ook gewoon opgeknapt en bewoond. ’s Morgens dus toch nog maar even Poupet op, terwijl we het front al zien aankomen en ja hoor een paar parapents zijn al aanwezig. De meesten maken een glijvlucht, maar 1tje weet nog hoogte te vinden. De kansen voor de delta zijn minimaal en Erik waagt het er niet op, Monica ziet het sowieso nog niet zitten.
We besluiten naar Sapenay te rijden, binnendoor. Dat wordt een prachtige route. Ondanks dat het regelmatig regent is het echt genieten. Kleine dorpjes, mooie valleitjes, prachtige bergen, smalle weggetjes, vogels die voor je langs vliegen en weinig ander verkeer. Een uitstekende reisdag dus.
Monica wil graag naar de haven voor een echt Italiaans ijsje (als het bananenijs bruin is). Maar eerst even langs het landingsveld om te kijken hoe dat erbij ligt en tot onze verrassing staan er een aantal bekenden. Die hebben net heerlijk gevlogen c.q. les staan geven omdat het hier een uitstekende vliegdag was. De weersvoorspellingen blijven wat onduidelijk maar na deze goede verhalen besluiten we hier een nachtje te blijven en ons geluk morgen te proberen.
En natuurlijk bijgekletst met Roelie en Marinus
Op weg naar de camping bij de boer, eerst nog even langs de haven. Helaas geen ijsjes meer, tenminste niet de echte. Helaas blijkt dat er ook hier geen netwerk is, dus verder dan een leuk verhaal komen we vandaag niet.
De volgende dag is het weer opnieuw tegen de verwachting in prima. We besluiten eerst de boodschappen te doen, want morgen is het pinksteren en wat dat precies betekent voor de winkels in Frankrijk weten we niet. Daarna naar boven, op de start is de school van Arnout aan het opbouwen, Erik gaat ertussen staan. Hij besluit uiteindelijk de uitdaging van winddummy aan te nemen en scheurt het hele dal van Sapenay over. We hebben nog steeds de kriebels en besluiten door te reizen. Op weg naar Aspres-sur-buech.
Prachtige luchten boven prachtige bergen. Om 10 uur ‘s avonds arriveren we op la Faurie. De camping is druk bevolkt met gezinnetjes, de boompjes zijn nu groot, maar het restaurant bakt nog steeds pizza’s. En het is er verrekte koud. Vanavond de borrel maar in de bus gedronken. Morgen gaan we op zoek naar een plek om kamp te maken. Van daaruit kunnen we dan de vliegstekken langs. Het is een prachtige vliegdag en die laten we zomaar aan ons voorbij gaan, want onze tijd komt hier nog wel!
Response to “Weer op pad ….. 12/6/11”
dag lieve vrienden, ff wennen zonder jullie! Het voegwerk wordt alom bewonderd door de gasten en door ons:)
Na jullie vertrek is Sandra aangekomen en die heeft ons door het zeer drukke weekend van de cyclo Les Trois Ballons geholpen, 25 wielrenners over de vloer. We stonden er dus niet opeens alleen voor. Nu lekker na sudderen en van de week gaan we de klusvoeg afmaken. Doe de groeten aan bekenden daar in het zuiden en veel vliegplezier!
groetjes uit Colombotte, Liefs, Mirjam & Tim
