Op weg naar het zuiden zijn we al heel wat mensen tegen gekomen die hier ‘overwinteren’ door hier te werken of te rentenieren. De temperaturen wisselen hier nogal van 30-15 graden en ook de zon en regen wisselen elkaar af, maar het vriest hier niet.
Terwijl we een berg afrijden zien we opeens vale gieren op de grond, die zitten daar niet voor niets. En inderdaad er ligt een dooie koe. Behalve die olijfbomenfarms houdt men hier ook veel vee op de berg.
Tot nu toe is het ons opgevallen dat de Spanjaarden graag dicht bij elkaar zitten. De huizen worden tegen elkaar aangebouwd, op het terras staan de tafeltjes dicht op elkaar én de straat. En op de camping zijn het kleine vakjes en is er tussen de caravan van de buurman alleen nog ruimte voor een windscherm. Dit betekent ook dat men regelmatig moet wachten tot de buurman iets is opgeschoven in de rij of file en hier blijven ze daar rustig onder. Men wacht geduldig tot anderen zijn uitgestapt, uitgepraat, doorgelopen, gereden, gekeerd, uitgepakt ……. En dat maakt het leven hier erg relaxed, bovendien is het hier nog redelijk goedkoop. Wel schijnt de werkloosheid hier erg hoog te zijn. De import-locals die we hier dan ook treffen zijn allemaal actief in het vlieggebeuren en niet in de locale jobs.
We zitten in het ‘vliegdorp’ Algodonales. Hier wordt veel gevlogen met de delta en de pent, alhoewel de delta’s hier ook al erg schaars zijn de verhouding is ongeveer 2 op 100 schatten de locals hier. Het wemelt hier van de vliegscholen voor beide, de gidsen die je alle stekken laten zien en tevens appartementen verhuren. Alleen de campings ontbreken totaal, de dichtstbijzijnde camping ligt op ca 40 km bergweg afstand, dat is met onze bus ruim een uur rijden dus. Gelukkig willen al die piloten je ook de plekjes voor wildkamperen wel wijzen. Het is niet toegestaan in Spanje, maar wordt wel veel gedaan. De tent opzetten is dus eigenlijk geen optie. We besluiten onderdak te zoeken en vinden al snel een kamer in Algodonales. Omdat we de enigen zijn hebben we meteen het hele huis en dat is best een luxe na zoveel dagen in de bus wonen. Er staat een tv met 2 meter films, een bad, een grote keuken, banken om op te hangen….. Grappig dat we er nu echt van genieten zoveel ruimte te hebben.
Helaas kan er door de regen ook niet worden gevlogen, dat is balen vooral voor Abeltje, want die is hier maar 1 week. We nemen haar mee naar een grot vlakbij Ronda, waar we eerst een ijsje halen. In de grot zijn tekeningen van 30.000 jr oud, via een prachtige dalweg (10 kmpu) komen we bijna te laat. Onderweg wijzen we haar de eucalyptus aan. Helaas ruikt die helemaal niet naar snoepjes dus dat valt tegen. Maar de grotten zijn prachtig. Nog 1 dag ons vermaken, hopelijk is het daarna weer vliegbaar.
