Na 2 wintermaanden rondreizen in zuid Spanje zijn we verrast met de hoeveelheid nieuwe dieren en planten die we hebben kunnen toevoegen aan de Natuurgids. Spanje heeft veel inheemse flora en fauna die in de rest van Europa niet te vinden is, wel regelmatig in noord Afrika trouwens, vooral voor veel bloemen is dan ook geen Nederlandse naam.
Reuzenorchis. Portugese pijpbloem, de Engelsen noemen het de ‘Dutchmens pipe’. Onze favoriet de Arissarum simorrhinum
De Iberische steenbok, de Langvleugelvleermuis en de Alpenkraaien hebben we al in een eerder blog laten zien. Net als de Berberapen, deze apen van Gibraltar leven staatkundig gezien niet in Spanje, maar geografisch natuurlijk wel.
De zwarte tapuit heeft een opvallend wit gatje. De fluiter horen we vaak, maar zien we maar zelden. Ook het vrouwtje van de roodborsttapuit zit graag op de uitkijk.
Een voordeel van de winter is dat de blaadjes van de bomen vallen en je weer tussen de takken door kunt kijken naar de vogels die er in zitten. Langs de spaanse kust staan echter veel Parasoldennen die de naalden zo dicht bijeen hebben dat al die vrolijke Fluiters en Kanaries nog niet te zien zijn. Want je hoort er wel veel. Maar niet alle vogels verstoppen zich, zo zien we regelmatig de Roodborstapuit, die is hier bijna net zo standaard als de Ringmus, terwijl we de Huismus nog niet veel gezien hebben. In het zuid oosten zagen we regelmatig de Zwarte tapuit, maar die kom je eigenlijk niet tegen in het zuidwesten van Spanje. In de bergen zagen we opeens de Rode patrijs voor ons op de weg lopen en de Hop in de berm.
Jan van Gent duikt van grote hoogte de zee in. Vale gieren kunnen goed zweven, maar soms moeten ze toch echt flapperen om boven te blijven. Een boom vol koereigers, ze komen elke avond hier terug om te overnachten.
Aan de kust zien we de Jan-van-Gent en heel regelmatig de Geelpootmeeuw, de Drieteenstrandloper, de Witte kwikstaart en heel veel Koereigers die elke avond samen in de zelfde boom slapen. Ook de Zwarte roodstaart, Torenvalk en Kuifleeuwerik zijn vaak te zien. En natuurlijk de Vale gier die hier nog steeds in grote groepen rondvliegen op de thermiek op zoek naar voedsel. We zien veel roofvogels vliegen, maar vinden het moeilijk ze te herkennen tegen de lucht.
De Heremietibis is niet effen zwart, maar heeft en paarsig groene gloed. De drieteenstrandloper is vaak in de branding te vinden. De Torenvalkjes zijn hier regelmatig te zien.
En ooit gehoord van de Heremietibis? Er zijn nog maar een paar honderd exemplaren van bekend, ze wonen in Marokko en vroeger woonden zo ook een een groot deel van Europa, vooral Turkije. We zien opeens een groepje vliegen. Denken eerst nog dat het de Zwarte ibis is, maar zien dan de nekveren. Deze vogel kenden we nog niet. Meerdere keren is geprobeerd de vogel opnieuw uit te zetten in zijn vroegere leefgebieden, maar dat gaat niet zo goed. Echter in zuid Spanje leeft nu in elk geval een groepje van 5 exemplaren en ze zien er goed uit.
De Oproller rolt zich op bij gevaar. Oprollen doet deze Dikkronkel trouwens oolk. De Bakkerstor heb je liever buiten dan binnen.
Ook de kleine kriebel beestjes en de vlinders zijn aanwezig. We worden verrast door een traag zwevende vlinder, de Monarchvlinder, die we vooral kennen van Amerika waar ze een echter wintertrek doen. Hier vliegen ze gewoon rond op de zonnige dagen net als de Grote vos. En ook al houden de meeste mensen niet van kriebelbeestjes ik word toch erg vrolijk van en ben erg blij met de Bakkerstor en de Dikkronkel. En nieuwe foto’s voor de Oproller en Spinduizendpoot.
Ongelooflijk zoals de Monarchvlinder kan zweven. De Grote Vos zie je in Nederland eigenlijk niet meer.
Ten slotte vinden we nog de Andalusische muurhagedis en daarmee hebben we voor elke dieren-categorie iets nieuws!
