Nadat we Frank en Marianne hebben afgezet bij hun hotel, zij gaan weer terug naar koud en nat Nederland, gaan wij richting Marrakesh. Onderweg rijden we langs een paar vliegstekken, maar die liggen in de wolken en het is er koud en nat. We gaan op zoek naar Tim en Mirjam, die camperen bij een vliegstek want Tim gaat leren parapenten!
Na een barre tocht over de bergen in de potdichte mist en stromende regen, we konden de voorkant van de bus amper meer zien! Vinden we ze op een droog plekje. We hebben elkaar 2 weken niet gezien en een boel te vertellen.
Tim heeft na het deltavliegen en ultralightvliegen zijn zinnen gezet op parapenten en blijkt een natuurtalent. Na een dagje duovliegen en grondoefeningen start hij al solo, en op zijn 2de solovlucht thermiekt ie al. Bij een tochtje naar het meer blijkt dat autorijden toch niet zo gemakkelijk is. We redden hen voor de 2de keer dit jaar met de sleepkabel.
Gelukkig is de stek ook zeer geschikt voor Erik en Monica en die vliegen er ook lekker rond. Helaas blijkt na 2 dagen dat er voor Erik geen lift meer mogelijk is met de delta naar de start en we besluiten verder te gaan kijken. We laten Tim, MIrjam, Guus en Siep achter in de zon en gaan zelf de bergen weer in.
‘s Morgens vertrekken we in de korte broek, maar om 3 uur beginnen we ons warmer aan te kleden. Hoe hoger we komen hoe kouder het wordt. We vinden een leuke camping waar we de enige gasten zijn. ‘s Nachts krijgen we een enorme regenbui, maar in de bus blijven we wel droog. We gaan op zoek te gaan naar La Cathédrale, een enorme berg met steile wanden. Het is een mooie rit, maar voor we er zijn besluiten we te keren. We rijden steeds meer in de sneeuw en de mist en zien dus steeds minder. Terugrijden is niet erg, want we krijgen steeds weer nieuwe vergezichten. Marokko is een prachtig land.
Response to “ik zie, ik zie… ik zie niets in de mist”
- Evert en Corry says: February 7, 2012 at 14:57
Hi wereld reizigers. Wij zien dat jullie je goed vermaken. Maar zo te lezen hoef je om het weer niet weg, ook daar regent het. Nou hier is het verschikkelijk koud. Het vriest sommige nachten 20 gr. Dus jullie begrijpen het al: de rayonhoofden zijn al bij elkaar geweest. Zoals het nu lijkt kan zondag de tocht der tochten gereden worden.Verstandig zijn jullie dus ook wel, terug gaan als het (bijna) niet meer kan. Hier gaat alles z’n gangetje. Zaterdag komt de fam.weer bij elkaar, hebben we een etentje voor de verjaardag van Evert. (60). Mams en Jan zijn hier verleden week nog geweest. Doet het ook goed alleen missen jullie haar niet maar zij jullie ook.Normaal toch he? Nou jongelui vermaak je nog maar en wij houden de site wel in de gaten. Gr. vanuit het koude Nederland
