Ondertussen zijn we al weer 2 weken in Marokko. We constateren dat het een prachtig land is. De bevolking is vriendelijk, de wegen goed begaanbaar, de temperatuur overdag heerlijk en ‘s nachts koud, de winkeltjes klein, het brood is heerlijk, de wilde honden vallen mee, de katten zijn er in overvloed, de wandelroutes zijn niet zo eenvoudig te vinden, de kinderen vragen om muntjes of snoepjes, de volwassen willen ons vaak helpen de bekende weg te vinden, de berbers spreken vaak geen Frans, maar ons Frans is toch wel te weinig om een gesprek te kunnen voeren. Al met al vermaken we ons hier uitstekend.
Tim en Mirjam met de honden Guus en Siep reizen samen met ons door Marokko, erg gezellig en een veilig gevoel.
We zien veel was buiten liggen te drogen. Terwijl wij ons ondertussen warm kleden, staan de vrouwen hier met de blote voeten in het koude rivierwater op 2500 m om de was te doen. Overdag in de zon is het heerlijk, maar hier vriest het ‘snachts.
Op de berg groeit een heerlijk kruid waar de berbers thee van zetten, maar dat ook door de schapen wordt gegeten en de struik wordt ook gebruikt als brandhout in de broodoven.
Onderweg komen we een optocht van mannen tegen, een paar dagen later zien we zo’n zelfde groep, maar dan in rust langs de weg zitten. Blijkbaar trekken ze meerdere dagen, deze groep is pro-koning.
We blijven onderweg onze ogen uitkijken naar de kleuren van de natuur, maar ook de kleuren van de kleden en stoffen die men hier maakt. Tim en Mirjam kopen een prachtig kleed met een verhaal in motief en kleur.
Een Kasbah is een verstevigde woning voor 1 of meerdere gezinnen, meestal gemaakt van leem en stro! In een land waar bomen schaars zijn een ideaal bouwmiddel. Sommige zijn al 400 jaar oud. Zware regenval maakt na 20/30 jaar gaten, die dan weer herstelt worden. Als een deel niet meer wordt bewoont, laat men het vervallen.
Het jaar loopt ten einde en wij blijven nog even trekken langs meren, bergen en oases….. zo het nieuwe jaar in!
Response to “In het land van de Berbers”
- wilma schuman says: January 2, 2012 at 15:52
Wat mooi, ook al die kleuren en oude gebruiken. Lijkt me heerlijk om zo rond te trekken. Ik wil graag een close up foto van beide honden om hun kop goed te kunnen zien. Kan dat? Moeten ze even voor poseren.
Wens jullie een heel goed 2012 en nog heel veel gelukkige en prachtige dagen van trekken en reisplezier. Dikke knuffels.
