In de meren en in de lucht zijn grote groepen flamingo’s te zien.
Toen we aan vrienden vertelden over onze plannen reageerden ze verschillend, maar het opvallendste was dat niemand enthousiast werd en het ons ten zeerste aanraadde. Wel kregen we te horen dat het saai was, vooral veel van hetzelfde, dat het één grote muggenplaag was en dat het er heel erg warm zou zijn.
1) Moerasschildpadden vallen in het water nauwelijks op omdat alleen hun kopje boven water uitsteekt, behalve als het water te laag is. 2) Beverratten lijken veel op bevers maar hebben een slanke ronde staart.
Tja eigenwijs als we zijn gingen we toch en de eerste dag vonden we dat onze vrienden ongelijk hadden. Het was niet saai, heet of mugrijk maar wel werden we overspoeld door andere toeristen en het leek wel of het hele gebied alleen maar was ingericht op de vakantievierder. Aan de kust vonden we grote parkeerterreinen vol met enorme campers, hotels en mega campings en het hele strand voor zover je kon zien was bevolkt met parasols, de kans dat je daar een vogels zag leek ons zeer klein. We vroegen ons af wat we hier gingen doen.
1) De Kwak is ook een reiger soort, 2) De Heilige ibis is een stuk groter dan de Zwarte ibis, 3) Putters eten graag de zaden van distels en kaardenbol.
We gingen de andere kant op, richting de meren, In de verte zagen we al de eerste flamingo’s en voor we er waren vloog er al van alles voorbij, kleine rietzangers die ons te snel af waren maar ook puttertjes die zich te goed deden aan de distelzaden. De kenmerkende witte paarden en zwarte koeien van de Camargue en verder verschillende meeuwen, sternen, vlinders en vliegjes. We gaven het toch een kans. ‘s Avonds kreeg een van onze vrienden gelijk, we zijn de bus ingevlucht voor de muggen!
De Camargue is bekend van zijn zwarte koeien en witte paarden, de rijstvelden, olijfgaarden en zoutwinning
De volgende dag was het tijd voor het vogelpark.Het eerste dat we zagen was een zielige ooievaar in een kooi, daar waren we niet voor gekomen! Maar gelukkig bleek dat dit een uitzondering was, de rest van de dieren genoten de vrijheid, ze werden alleen met bijvoeren gelokt om daar te blijven. Tegen de lunch vertrokken we omdat de schoolklassen gearriveerd waren en dan kun je als recht geaarde vogelaar niet zo goed genieten van de vogels als je wilt.
We besloten om het grote meer te rijden, de Etang de Vaccares, langs de rijstvelden van de Camargue naar het informatiecentrum. Helaas was die net gesloten voor de lunch dus hebben we zelf rond gekeken, we troffen een bever, een vuurlibel, verschillende zwarte ibissen, steltkluten en heel veel reigers. Wat we opmerkten was dat je met al die grote vogels eigenlijk geen oog meer hebt voor de kleinere soorten Die hoor je nog wel in de bomen, maar je ziet ze niet tussen de blaadjes. Terwijl de grote reigers gewoon niet te missen zijn op de grond of in de lucht. We gingen terug naar het vogelpark voor een tweede ronde. Eigenlijk waren we ondertussen al te moe en constateerden dat de tweede vriend gelijk had, het was hier eigenlijk wel heel warm. Lekker rondsjouwen met fotoapparatuur in 37 graden is hard zweten dus onze belading was verrijkt met een heleboel water die je eerst moet sjouwen voor je het nuttigt. Ook deze avond eindigde in de bus terwijl de muggen door het gaas loerden
1) Rijstveld in de Camargue, 2) ‘Het is een feit dat muggen nuttiger zijn dan rose flamingo’s en andere vliegspul’, 3) Jonge Vuurlibel ♂ op wacht in zijn territorium, meestal vliegt hij dan steeds naar hetzelfde plekje terug. 4) Steltkluut op nest controleert haar eitjes.
De derde dag besloten we de westkant te bekijken, met de bus, dit deel is veel minder gericht op toerisme en dat merk je vooral aan het gebrek aan parkeerplaatsjes, waar je even kunt stoppen om rond te kijken. We stonden dan ook menigmaal in de weg op de weg of op de uitrit bij een huis of boerderij. Maar zagen zo wel de Kwak, gele kwikstaart, strandlopertjes, overvliegende flamingo’s, arenden, valkjes en vlinders en libellen. We raakten steeds meer onder de indruk van de Camargue, onze derde vriend kreeg dus geen gelijk dat het maar saai was. Maar de avond naderde en de muggen werden weer actief, we besloten onze biezen te pakken en terug te komen in een ander jaargetijde met hopelijk minder muggen of in elk geval fris genoeg om je goed te kunnen kleden tegen deze beestjes. Want voor vogelaars is de Camargue een geweldige plek
Koereiger in broedkleed. De Vuurlibel ♂ en het lieveheersbeestje jagen allebei op vlees.
