Het Noorden van Marokko doet ons nog erg aan Spanje oftewel Europa denken, maar al rijdende naar het zuiden zien we steeds meer Afrika in de kleuren, de dorpjes en vooral het licht.
Bezoek aan een waterval, doet ons besluiten om het kleine weggetje tussendoor te nemen. We rijden 70 km in ca 5 uur en vragen ons regelmatig af of het wel verstandig is. Terug is geen optie, maar het is een prachtige route en eenmaal aangekomen op goede wegen zijn we erg trots dat we het hebben aangedurfd.
Voor de volgende dagen is de route wat makkelijker, maar zeker niet minder mooi. We blijven onze ogen uitkijken.
Hoe leeg het land ook lijkt, als je even ergens stopt blijken er altijd mensen in de buurt te zijn.
De dorpen wisselen af, sommige zijn traditioneel gebouwd anderen hebben moderne architectuur. Opvallend is dat hier veel wordt gefietst, soms passeren we wel 100 kinderen die op de fiets uit school komen.
In het dal van Todra is er opeens veel meer toerisme. Maar we vinden een leuke kleine camping waar we ook kunnen wandelen. We zijn hier echt in de streek van de berber’s als je wat beter kijkt zie je overal nomaden leven in echte berbertenten. Ze hebben dan van stenen een kleine kraal voor de beesten (geiten, ezels en schapen) gebouwd. Ook zie je veel vrouwen lopen met enorme bossen struikjes. Deze worden gebruikt om de broodoven te verwarmen.
De kerst brengen we door in de hoge Atlas, koud maar prachtig,
