Na 2 weken van lekker vliegen aan de kust keren we terug naar Agadir. We gaan een nachtje staan op het noordstrand daar, het is een stuk drukker geworden met campers. Blijkbaar gaan al die Fransen, Spanjaarden, Italianen, Engelsen, Duitsers, Zweden en Nederlanders pas na nieuwjaar op pad en die zijn dus nu gearriveerd in Marokko. Gelukkig hoeven wij hier niet te blijven. Na een bezoekje aan de Marjane-supermarkt om de voorraad ‘ ‘levensmiddelen’ aan te vullen gaan we op zoek naar het hotel van Frank en Marianne, vrienden uit Groningen. Zij hebben een weekje Marokko geboekt en na een paar dagen uitrusten op het strand van de Nederlandse werkstress zijn zij klaar voor een uitje naar Tafraout. Een dorpje 150 km ten zuidoosten van Agadir in een gebied waar het toerisme nog niet zo is ontwikkeld.
We nemen onze intrek in een klein hotelletje vlak buiten het dorp tussen de prachtige rode bergen. Overdag trekken we er op uit in de omgeving. Wandelen door een oase, de geverfde rotsen beklimmen, door een ingestorte kasbah kruipen, dadels plukken, winkelen voor zilver en argan producten. ‘s Avonds eten we in het hotel Tajin, cous-cous of brochette. Franse gasten verzorgen de live muziek.
Berber whisky is de thee die ze drinken soms mint thee maar vaker kruidenthee bij voorkeur met veel suiker. Berber verwarming is pittige groentensoep, je wordt er heerlijk warm van en hij vult goed. Omdat de berberhuizen, restaurants, hotels etc niet voorzien zijn van kachels heb je het ook wel nodig. Marianne en Monica zijn gaan winkelen voor sieraden van berber zilver. Gelukkig bleken Mariannes (hals)ketting en Monica’s armband toch wel van echt zilver te zijn.
Response to “Berber verwarming en berber whisky”
- wilma schuman says: January 28, 2012 at 22:16
Rode neuzen van de thee, de soep, de whisky of de kou?
He, nemen jullie een klein echt marokkaans potje, wat dan ook, voor me mee? Kom het wel ophalen in Nl of jullie komen het brengen?? Mwahhhh.
