‘s Morgens regen, zon, bewolking, harde wind en dan weer zon, dus hup naar buiten. Vandaag wandelen in Smeerling, een schattig historisch dorpje met een leuk café, een antiekberm en een paar prettige wandelroutes. We zijn er al eens eerder geweest en hebben de omgeving zowel bij zomerzon als na de eerste nachtvorst bekeken en mooie dingen gezien.
Buizerd en Geelgors
Smeerling is een klein dorpje in Groningen dat bestaat uit monumentale boerderijen, volgens de borden van Natuurmonumenten is het een Essenzwermdorp, of te wel een dorp dat is ontstaan uit een aantal boerderijengroepen en geen echte stadskern heeft.
We parkeren de auto tegenover gasterij ‘Natuurlijk Smeerling’, en steken onder de weg (N365) door richting Ter Wupping en Sterenborg, we lopen langs het riviertje de Ruiten Aa. De herfstkleuren beginnen al te verdwijnen, het meeste blad ligt op de grond en is al bruin. Door de harde wind is er weinig wild te zien, alleen in de verte zien we een paar eenden, buizerds en spreeuwen vliegen. Maar in de wei lopen mooi getekende koeien en mini pony’s met zulke lange manen dat het even lijkt alsof er geen hoofd op zit. Het riviertje is zo onstuimig dat het water er uit spat of misschien is het toch de motregen die ons nat maakt. We lopen door tot Ter Wupping en keren dan om, terug in Smeerling genieten we in het café van eigen gemaakte appelsap en mosterdsoep en een ‘Oma’s pruim’, een bockbiertje van de Groningse brouwerij Baxbier.
Smeerling, een wandeling waard!
