En dan is het eindelijk zover. We stappen in de bus, doen gauw nog wat boodschapjes en we gaan op pad! Vanuit zuid-oost Frankrijk zit je natuurlijk niet zomaar in Spanje. Tenminste wij niet.
Onze nieuwe bus gaat een stuk sneller, maar we vergeten het vaak en rijden in een rustig gangetje om vooral alle vogels, beestjes, mooie uitzichten en bloeiende bloemen niet te missen. Gevolg is dat we weinig afstand per keer afleggen en er toch de hele dag voor nemen. Ander gevolg is dat we veel zien. Gelukkig zijn wij het eens over onze reiswijze. Wel grappig is dat onze vrienden die een dag na ons vertrekken bijna gelijktijdig aankomen. We besluiten dan ook om apart te blijven reizen zodat elk het in zijn eigen tempo kan doen.
Een prachtig wildplekje in Frankrijk tussen de olijven, druiven en amandelbomen, voordat we Spanje zien in de storm en koude wind.
Het laatste dorp in Frankrijk, de trein rijdt door de berg naar Spanje. Overal zien we deze ‘reuze bonsaiboompjes’ te koop aangeboden. Maar in tuinen zien we ze niet. En dan zijn we in Spanje, blauwe lucht en zee, maar nog wel wat frisjes.
