Ingehaald door de tijd.

Zuid Afrika is toch wel heel erg mooi. Na Namibië denken we even dat het hier druk is, maar eigenlijk valt dat reuze mee. We zijn tenslotte Nederland gewend….

We besluiten naar de Aar te gaan, midden in de Karoo (halfwoestijn en boomloos). Bekend om zijn vliegmogelijkheden en Erik zou er graag eens willen vliegen. Hiermee hebben we wel een heleboel andere opties laten vallen zoals het gat van Kimberley, Sowetho, de oostkust, Johannesburg en Pretoria, Durban en ga maar door. Want we beseffen opeens dat de maanden van reizen zijn teruggebracht naar weken.

De Aar is een leuk dorp, waar ‘s avonds 1000-en roofvogels, de lesser Kestrel, overvliegen omdat ze overnachten in de hoge bomen midden in het dorp. We nemen een kamer en gaan elke avond uit eten in het dorp bij de eetcafétjes. De eerste avond kiezen we non-smoking en ontdekken dat we helemaal alleen in het restaurant worden gedumpt, terwijl iedereen gezellig zit te eten in de bar, waar het helemaal niet zo rokerig is. Het vlees is er lekker genoeg (en veel beter dan de pizza’s) om de volgende keer gewoon in de bar te zitten.

Het weer ziet er matig uit dus zijn we eerst maar eens kijken op de vliegberg, het is er prachtig. De volgende dag is er wat meer wind uit een betere richting. Even slikken is het wel want ook hier is geen dedicated landingsveld.  ‘just make sure you land next to a road’,  is het antwoord op de vraag waar geland dient te worden…….  Direct na de start gaat het matig maar na 15 minuten is er toch een goede bel die 1200 meter hoogtewinst geeft en dat is errug lekker als je een tijdje niet gevlogen hebt! Terugvliegen richting De Aar, half tegen de wind in. Halverwege staat ie na 10 km en een uurtje vliegen aan de grond, het was heerlijk. Later vertelt de vliegbazin dat je beter gewoon voor de wind kunt gaan, stuk makkelijker.  

We gaan terug naar Wilma en de kids en nog even gezellig bijpraten, de auto voor een beurt doen en nog wat souvenirtjes zoeken. Vanuit Europa komen berichten binnen dat het gestopt is met vriezen en sneeuwen. Men zit al weer buiten en gaat naar het strand, het is de warmste dag ooit en wij beseffen dat onze reis nu echt teneinde loopt. Opeens is 2 jaar voorbij gevlogen, nou dan nog maar even heel goed gaan genieten. Nog 1 weekje Afrika en dan maar kijken in Europa….. 

Response to “Ingehaald door de tijd.”

  1. robert says: March 20, 2013 at 22:30

ha luitjes,nou rij nog maar een stukje om,
tis hier nog helemaal nix met dat weer.

groetens, robert

Monica

Monica

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *